BİL-HASSA |
Hususi olarak, mahsus, özellikle. |
|
CAME-İ HASSA |
Tar: Osmanlı padişahlarının verdikleri elbiselik kumaşlar. |
|
CEMAAT-I MÜCELLİDÂN-I HÂSSA |
Tar: Saraydaki kitabları ciltlemekle vazifeli sanatkârlar. |
|
CEMAAT-İ ÇİLİNGİRÂN-I HÂSSA |
Tar: Saraydaki çilingirlik işlerini yapmakla muvazzaf sanatkârlar zümresi. |
|
ETİBBA-İ HASSA |
Saray hekimleri, saray doktorları. |
|
GILMAN-I HASSA |
Tar: Padişahların hususi köleleri. Bunlara ilk zamanlarda "İç oğlanları", daha sonları da "İç ağaları" da
denilirdi. Bunlar, "Enderun-u Hümayun" denilen ve sarayın Babussaade'den içeride bulunan kısmında hizmet
ederler; derece ve hizmet itibariyle başka başka odalarda otururlardı. Bu odalar; Büyük ve Küçük Odalar,
Doğancı Koğuşu, Seferli Odası, Kiler Odası, Hazine Odası adlarını taşırlardı. |
|
HADAİK-I HÂSSA |
Saray bahçeleri. Bunlar biri saray içinde, diğeri saray dışında olmak üzere iki kısımdı. Saray içindeki bahçe
ve bostan işleriyle meşgul olanlara "Has Bahçe Bostancıları"; saray dışındakilere ise "Hassa Bostancıları"
denilirdi. Saray dışı bahçe ve bostanların bazıları şunlardı: Kadıköy bağı, Davut Paşa bahçesi, Beşiktaş
bahçesi, Dolmabahçe, Paşa bahçeşi, Florya, Fenerbahçe, Alibeyköyü, Hasköy bahçeleri ve daha birçok
bahçe ve bostanlar. (O.T.D.S.) |
|
HARATÎN-İ HASSA |
Osmanlılar zamanında Topkapı Sarayı'ndaki bir sınıf san'atkârın adı idi. Bunlar demir ve ağaç eşyayı tesviye
ederlerdi. Bugünkü tâbirle tornacı demekti. Bileziklerden çarklara ve silâh yivlerine kadar her çeşit şey
yaparlardı. (O.T.D.S.) |
|
HASSA' |
Hayırsız kadın. |
|
HASSA-İ FARİKA |
Ayırıcı özellik. Vasf-ı fârık. Bir şeyi diğerinden ayıran hususiyet. |
|
HAZİNE-İ HÂSSA |
Osmanlı İmparatorluğu zamanında devlet bütçesinden padişaha maaş sağlayan ve saraya ait gelirlerin
toplandığı malî bir müessese. |
|
MEŞİET-İ HÂSSA-İ İLÂHİYYE |
Allah'a ait, O'na mahsus meşiet, dilek, arzu ve işler. |
|
SIFÂT-I HÂSSA |
Hususi sıfatlar, şahsa ait sıfatlar. |
|
ZÎ-HASSA-İ MEŞHURE |
Meşhur hususiyet sâhibi. |
|