AVER >> Osmanlıca <> Türkçe, Osmanlıca Sözlük, Osmanlıca Türkçe Sözlük, Online Osmanlıca Sözlük

Genel Arama

Çeviri

Eski Arayüz

Web Arama

Çeviri Kısayolları:

Google Translate

Osmanlıca » Türkçe

Yukarı

AVER	f. Averden "getirmek" fiilinin emir köküdür, kelime sonuna getirilerek; yapan, eden, olan, veren, götüren gibi manalara sebeb olur.

Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar

Yukarı

BAHT-AVER	f. Talihli, şanslı, bahtlı.
BER-AVER	f. Yemiş ağacı.
BEŞARET-ÂVER	Beşaret veren, müjdeci.
CAN-AVER	Zihayat, canlı, yaşayan. Hayatdar. * Domuz, canavar, hınzır. * Zararlı hayvan.
CENK-ÂVER	Harpçi, fedakâr.
CÛŞ-AVER	f. Coşturucu, coşmaya sebep olucu.
DÂD-ÂVER	f. Doğru, adaletli.
DEMAR-ÂVER	f. İntikam alan, müntakim. Helâk eden.
DIHK-ÂVER	f. Güldüren, güldürücü.
DİL-ÂVER	Gönül alıcı.
DİL-ÂVER	f. Yiğit. Cesaretli. Yürekli. * Gönül alıcı.
FERAH-AVER	f. Sevinç getiren, sevindiren, ferah getiren.
FEYZ-AVER	f. Feyz getiren. Feyiz veren. * Bolluk veren.
GAŞY-ÂVER	f. Baygınlık veren, bayıltan.
GIBTA-ÂVER	f. Gıbta ettiren, imrendiren.
HACALET-ÂVER	f. Utandırıcı. Utanç veren.
HACLET-ÂVER	f. Utanç verici, utandırıcı.
HADŞE-AVER	f. Rahatsızlık veren, insanı sıkıntıya koyan.
HATT-AVER	Sakalları yeni çıkmaya başlayan genç.
HEM-AVER	f. Efendileri aynı olan köleler. * Arkadaş, refik.