AKIL |
(Bak: Akl) |
|
ÂKIL(E) |
Uyanık. Aklı başında. Tedbirli. Düşüncesi sağlam. Huşyâr. |
|
ÂKİL(E) |
(Ekl. den) Ekl eden, yiyen. Yiyici. |
|
ÂKİL-ÜL BEŞER |
İnsan eti yiyen. |
|
ÂKİL-ÜL HEVÂM |
Haşaratla beslenen. |
|
ÂKİL-ÜL KÜLL |
Herşeyi yiyen. |
|
ÂKİL-ÜL LAHM |
Etle beslenen, et yiyici. |
|
ÂKİL-ÜS SEMEK |
Balıkla beslenen. Balık yiyici. |
|
AZAMET-FÜRÛŞ |
Kibirlenen. Büyük görünmek isteyen. |
|
BELÂGAT-FÜRUŞ |
f. Belâgat taslıyan. |
|
CİĞER-FÜRÛŞ |
f. Ciğerci, ciğer satan. |
|
FÜRUŞ |
f. Satan. Satıcı. |
|
FÜRUŞ |
(Firaş. C.) Döşemeler. Yerlere serilen örtüler. * Yataklar. |
|
GALLE-FÜRUŞ |
f. Zahireci, zahire ve hububat satan. |
|
GEVHER-FÜRUŞ |
f. Cevherci, kuyumcu, sarraf. |
|
GÜHER-FÜRUŞ |
f. Mücevher satan. |
|
HAMİYET-FÜRUŞ |
f. Kendini beğenip hamiyetli olduğunu iddia eden. Hamiyetli olduğunu göstermeğe çalışan. |
|
HANE-FÜRUŞ |
f. Ev komisyoncusu, ev tellâlı. |
|
HARBÜZE-FÜRUŞ |
f. Karpuz kavun satan adam. |
|
HİKMET-FÜRUŞ |
f. Hikmet bildiğini iddia eden, hikmet satan. |
|