begin |
{bı'gın}
- {V} başlamak, girişmek, koyulmak, önayak olmak, başlatmak, meydana gelmek, doğmak
|
|
|
begin |
f. başlamak, ilk adımı atmak (bir işte); meydana gelmek, vücut bulmak, zuhur etmek; başlatmak, önayak olmak, ihdas etmek. |
|
begin |
başla |
|
begin |
be.gin
bîgîn'
Fiil [D] began, begun, beginning
* başlamak; başlatmak, ön ayak olmak.
* meydana gelmek, vücut bulmak. |
|
begin |
başlamak, ilk adımı atmak (bir işte); meydana gelm |
|
|