EVVEL >> Osmanlıca <> Türkçe, Osmanlıca Sözlük, Osmanlıca Türkçe Sözlük, Online Osmanlıca Sözlük

Genel Arama

Çeviri

Eski Arayüz

Web Arama

Çeviri Kısayolları:

Google Translate

Osmanlıca » Türkçe

Yukarı

EVVEL	İlk. İbtida.

Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar

Yukarı

AKL-I EVVEL	İlk akıl, hılkî ve cibilli olan akıl. (Bir kısım eski ve sapık felsefecilere ve hususan İşrakıyyuna göre; teselsül tâbiri ile müessiriyetini iddia ettikleri sebeblerden birincisidir. Bunun neticesi şirke gider. Bunlarca, akl-ı evvel Allah'ın mahluku olup ve bundan ikinci akıl, ikincisinden üçüncü akıl... ve böylece "Ukul-ü Aşere" dedikleri birbirinden türeyen on akıl varlığı tevehhüm edilerek dalâlete gidilmiştir.)(Eski felsefenin bir düstur-u itikadiyesinden olan ( $ ) "Birden bir sudur eder" Yani, "bir zattan, bizzat bir tek sudur edebilir. Sâir şeyler vasıtalar vasıtası ile ondan sudur eder." diye, Ganiyy-i alel-ıtlak ve Kadir-i Mutlakı, âciz vasaite muhtaç göstererek, bütün esbaba ve vasaite, rububiyyette bir nevi şirket verip Halik-ı Zül Celâle "Akl-ı evvel" nâmında bir mahluku verip âdeta sair mülkünü esbaba ve vasâite taksim ederek bir şirk-i azîme yol açan, şirk-alûd ve dalâlet-pişe o felsefenin düsturu nerede?... Hükemânın yüksek kısmı olan İşrakıyyun böyle halt etseler; maddiyyun, tabiiyyun gibi aşağı kısımları ne kadar halt edeceklerini kıyas edebilirsin. S.)
ASR-I EVVEL	İlk asır. * Ist: Fey-i zevâle ilâveten, herşeyin gölgesi kendisinin bir misli daha uzadığı zamandan başlayıp, iki misli uzayıncaya kadar süren ikindi vaktidir. (Fey-i zevâl; güneş tam ortada iken, gölgenin uzunluğudur.)
CEMAZİYEL EVVEL	Arabi ayların beşincisidir. * Bir kişinin mazisi, geçmişi.
EL-BAB-ÜL EVVEL	Birinci kısım. İlk cüz. Birinci kapı.
EL-EVVEL	İbtidası olmayıp, herşey üzerine sâbık olan.
ELF-İ EVVEL	Peygamberimizin hicretinden sonra geçen bin yıl.
EVVEL-BAHAR	Nevbahar. İlkbahar.
EVVEL-BE-EVVEL	Herşeyden önce, ilk, evvelâ.
EVVEL-EMİRDE	İşin başlangıcında, herşeyden önce.
EVVEL-ÜL-EVÂİL	Evvellerin evveli. * Hâdiselerin başlangıcı.
HÂCE-İ EVVEL	Milletin ilmen ve fikren terakki etmesi için, çeşitli bilgileri, halkın rahatlıkla anlayabileceği bir lisan ile yayan kimse.
HALİFE-İ EVVEL	Devlet dairelerinde yazı işlerinde çalışanlar. Tanzimattan evvel kalem teşkilâtı; halife, halife-i sâni, halife-i evvel olmak üzere üç derece idi. Ondan sonra bir kısım dairelerde bunun yerine baş kâtib, bazılarında da mümeyyiz-i evvel denilmiştir.
KÂNUN-U EVVEL, KÂNUN-U SÂNİ	Aralık, Ocak.
KARİN-İ EVVEL	Baş mâbeynci.
KARN-I EVVEL	Hicretin birinci asrı.
KEMÂ Fİ-L-EVVEL	Evvelki gibi.
MİN-EL EVVEL	Evvelden beri.
MÜLAZIM-I EVVEL	Üsteğmen.
REBİ-İ EVVEL	İlkbahar. Çiçeklerin açıp otların bittiği mevsim. (Bak: Rebi-ül Evvel)
REBİ-ÜL EVVEL	Arabî ayların üçüncüsü.