Osmanlıca » Türkçe |
Yukarı |
BECE |
Çıban, arpacık, sivilce. |
|
|
BEÇE |
(C.: Beçegân) f. İnsan veya hayvan yavrusu. |
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
AHU-BEÇE |
f. Ceylan yavrusu. |
|
BEÇE-DAR |
f. Yavrusu olan, çocuğu olan. * Gebe, hâmile. |
|
BEÇE-GÂN |
(Beçe. C.) f. Çocuklar, yavrular. |
|
BEÇE-İ HUNİN |
Kanlı yavru. * Mc: Acı gözyaşları. |
|
BEÇE-İ TAVUS-U ULVÎ |
Gökteki tavusun yavrusu. * Kamer, ay. * Güneş, şems. * Ateş, nar.* Gündüz.* Yâkut. |
|
DİV-BEÇE |
f. Deve yavrusu. |
|
HIRS-BEÇE |
Ayı yavrusu. |
|
ZAG-BEÇE |
f. Karga yavrusu. Yavru karga. |
|
|
|