Osmanlıca » Türkçe  |
Yukarı  |
AMED |
Sütunlar. * Birşeye devam üzere olma. * Mülâzemet etme. |
|
|
ÂMED |
f. (Mâzi fiili olup mastar gibi kullanılır). Gelmek, geliş, vürud eyleme. |
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı  |
ÂMED Ü REFT |
Geliş-gidiş. |
|
ÂMED Ü ŞÜD |
Varıp gelme. Gidiş geliş; geldi gitti. |
|
AN MİM AMED |
f. Tar: İslâmiyeti ve Türkçeyi öğretmek maksadıyla, devşirilerek toplanan ve Türk köylülerine satılan acemi
oğlanlardan, müddetini tamamlayarak Rumeli Ağasının tezkeresiyle ulüfeye yazılanların kayıtlarına verilen
işaret. |
|
DER-AMED |
f. Gelir. |
|
LÂZIM-AMED |
f. Lâzım gelir, lüzum eder. Lâzım geldi. |
|
LÂZIM-ÂMED ÇÂR-ÇİZ |
Dört şey lâzım geldi. |
|
SER-AMED |
(C.: Ser-âmedan) f. İleri gelen, başta bulunan. |
|
|
|