CERİ'-ÜL LİSÂN |
Sözünü esirgemiyen, çekinmeden söyliyen. |
|
GUDDE-İ TAHT-EL LİSAN |
Dilaltı bezi. |
|
HIFZ-ÜL LİSAN |
Dili, günah ve lüzumsuz olan sözlerden korumak. Kötü ve fena sözlerden dilini muhafaza etmek. (İhtiyaçtan
fazla söz söylememek mendubdur.) |
|
ITLAK-I LİSAN |
Ağzına geleni söylemek. Çok serbest ve kolay konuşmak. |
|
İRHA-İ LİSAN |
Ağzına geleni söyleme. |
|
İŞTİRAK-I LİSAN |
Lisan ortaklığı. Aynı dili konuşma keyfiyeti. |
|
İTALE-İ LİSÂN |
Dil uzatma, kötü şeyler söyleme. |
|
KÂSE-LİSAN |
(Kâselis. C.) Dalkavuklar, çanak yalayıcılar. |
|
LİSAN |
Dil. Konuşma dili. Lehçe. (Bak: Dil) |
|
LİSAN-ÂŞNÂ |
f. Lisan bilir. Yabancı dil bilen. |
|
LİSAN-I EDEB |
Edeb ve edebiyât dili, lisânı. |
|
LİSAN-I GAYB |
Gaybın haberlerini bildiren dil. Ahiret ahvalini veya bizce bilinmeyen gayb hükmündeki haberleri söyleyen.
"Kur'an-ı Kerim" |
|
LİSAN-I HAL |
Hal dili. Bir şeyin görünüşü ile bir mânâ ifade etmesi (Bak: Hal)(Akılları gözlerinde olan avama ders veren
fiildir, lisan-ı haldir.)(Bütün mevcudat, her birisi birer mahsus tesbih ve birer hususi ibadet, birer hâs secde
ettikleri gibi, bütün kâinattan Dergâh-ı İlâhiyeye giden bir duâdır. Ya, istidad lisaniyledir: Bütün nebatat ve
hayvanatın duâları gibi ki; her biri lisan-ı istidadı ile Feyyaz-ı Mutlak'tan bir suret taleb ediyorlar. Ve Esmâsına
bir mazhariyet-i münkeşife istiyorlar. S.) |
|
LİSAN-I KAL |
Söz ile anlatılan mâna. Konuşma dili. |
|
LİSAN-I MÂDER-ZÂD |
Ana dili. |
|
LİSAN-I NAHVÎ |
Arapçanın bir vasfı; intizam ve kaidelere, düsturlara bağlı belâgatlı dil.(...Amma nazariyat-ı diniyelerin
mahfazaları olan elfazlar ise değiştirilmeye lüzum kalmaz. Çünkü nasihat ile ve sair tedris ve talim ve va'z ile o
ihtiyaç mündefi' olur. Lisan-ı nahvi olan lisan-ı Arabînin camiiyyeti ve elfaz-ı Kur'aniyenin i'cazı öyle bir
tarzdadır ki, kabil-i tercüme değildir. Belki muhaldir diyebilirim. Kimin şüphesi varsa i'câza dair Yirmibeşinci
Söz'e müracaat etsin. M.) |
|
LİSAN-ÜN-NÂR |
Ateşin alevi, ateşin parıltısı. |
|
NAHVÎ LİSAN |
Kaidelere bağlı olan çok tertibli, ince ve geniş mânâlı lisan. |
|
RATB-ÜL LİSÂN |
Yumuşak sözlü. Mülâyim lisanlı. |
|
REKİK-ÜL LİSÂN |
Dili tutuk. Peltek. Kekeme. |
|