Osmanlıca » Türkçe |
Yukarı |
IZÎN |
(İze. C.) Her biri bir fırkaya mensub. Parça parça, fırka fırka. Müteferrik hâlde. |
|
|
İZİN |
(Bak: İzn) |
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
İZ (İZİN) |
"Hem, vakt, yevm, hîn" gibi kelimelerden sonra ek olarak kullanılır. Meselâ: Hîneizin: O vakit ki. Yevmeizin:
O gün ki, kelimelerinde olduğu gibi. * Mâzi fiillerinden evvel "iz" gelirse: İzküntü muallimen: Muallim olduğum
zaman mânasına geliyor. (iz) Yazılmasa mânası, muallim idim olur. |
|
|
|