FİRİŞTE |
(C.: Firiştegân) f. Mâsum, suçsuz, günahsız. * Melek. * Mc: İyi huylu kimse. |
|
HEM-SIFAT |
Aynı vasıf ve nitelikte olan. |
|
SIFAT |
Bir kimse veya şeyin hal ve vasfı, keyfiyeti. * Suret, çehre, yüz. Nişan, alâmet. * Bir şeyin keyfiyetini izah için
kullanılan kelime. |
|
SIFÂT |
(Sıfat. C.) Sıfatlar, vasıflar. |
|
SIFAT TERKİBİ |
Sıfat tamlaması. Meselâ: "Kâmil insan" kelimeleri bir sıfat terkibidir. Burada Türkçe ifâdeye göre "kâmil
insan" terkibinden birinci kelime sıfat (belirten), ikinci kelime ise mevsuf (belirtilen) dir. Farsça kâideye göre
"insan-ı kâmil" diye söylenir. |
|
SIFÂT-I ADEDİYE |
Sayı sıfatları. |
|
SIFAT-I AYNİYE |
Sadece zâta mahsus olan sıfat. Zatî sıfat. Lafza-i Celalin sadece Cenab-ı Vâcib-ül Vücud olan Rabbimize
mahsus olması gibi. (Bak: Sıfât-ı selbiye ve Sıfât-ı sübutiye) |
|
SIFÂT-I CEMALİYE |
Lütuf ve merhamet ile daha ziyade alâkalı olan vasıflar. (Bak: Celâl) |
|
SIFÂT-I FİİLİYE |
Cenab-ı Hakk'a (C.C.) mahsus fiilî sıfatlar. (İhyâ, icad, in'âm, tasvir, tezyin, terzik... gibi) |
|
SIFÂT-I HÂSSA |
Hususi sıfatlar, şahsa ait sıfatlar. |
|
SIFÂT-I İLÂHİYE |
Allah'a aid sıfatlar. Kendisini ve mânasının zıddını Cenab-ı Hakk'a nisbet caiz olan vasıflar. (Rıza, Rahmet,
Gazab... gibi) |
|
SIFÂT-I İŞARİYE |
İşaret sıfatları. |
|
SIFÂT-I SELBİYE |
Cenab-ı Hakk'ın vahdaniyet, kıdem, beka, kıyam-ı binefsihi, muhalefetün-lilhavâdis gibi sıfatlarıdır.
Mânalarında nefiy olduğu için "Selbî" denir. Meselâ: Vahdaniyet, çokluğun; kıdem, fâniliğin nefyi olduğu gibi.
(Bak: Sıfât-ı zâtiye) |
|
SIFAT-I SEMÂİYE |
Gr: Kelimeye ait, kaideye, gramere uygun olmaksızın işitilmekle öğrenilen sıfat. |
|
SIFÂT-I SÜBUTİYE |
Cenab-ı Hakk'ın sıfatları: Hayat, İlim, Sem', Basar, İrade, Kudret, Kelâm, Tekvin sıfatları. Bunlara "Sıfât-ı
semaniye" de denir. |
|
SIFÂT-I ZÂTİYE |
(Sıfât-ı lâzime - Sıfât-ı vâcibe) Allah'ın zatından ayrılması mümkün olmayan ve zatına lâzım ve vâcib olan
sıfatlar. * Tecvidde: Harflerin zâtından ayrılması mümkün olmayan sıfatlarıdır. (Bak: Sıfât-ı ayniye) |
|