Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
AHEN-RÜBÂ |
f. Demiri kapan, mıknatıs. |
|
ARÂM-RÜBA |
f. Sıkıntı veren, istirahatı bozan, rahatı kaçıran. |
|
İZ'AN-RÜBA |
f. Anlayışı şaşırtan. Aklı oynatan. Çok hayret ve taaccüb veren. Aklı alan. |
|
İZ'AN-RÜBA-İ KÂİNAT |
Kâinatın aklı alan vechesi, herkese hayret ve şaşkınlık veren yüzü. |
|
NAZAR-RÜBÂ |
f. Göz çeken. |
|
RUBA |
(Bak: Rüba) |
|
RÜBA |
f. Kapan, çalan, alan (mânâsına birleşik kelimeler yapılır). Meselâ: Dil-rüba $ : Gönül kapan, gönül alan.
İz'an-rüba $ : Aklı alan, hayret veren. |
|
RÜBA |
(C.: Ravâbi) Tepe, yüksek yer. |
|
|
|