HÂB-I RAHAT |
İstirahat için uyku. |
|
RAHAT |
Üzüntüsüz, tasasız, kedersiz bir halde olmak. İstediği her şeyi bulup telâşsız olmak. Müsterih. * Dinlenmek. *
El ayası. |
|
RAHAT-EFZA |
f. Rahat arttıran. |
|
RAHAT-I DİL |
Gönül rahatı. |
|
RAHAT-NİŞİN |
f. Rahat eden, rahat oturan. |
|
RESÜL-ÜR RAHAT |
Resül-i Ekrem'in (A.S.M.) bir ismidir. Kendisine tâbi olup onun getirdiği hakikatları tasdik ve iman ile insanlar
büyük nimetlere ve rahatlara mazhar olduklarından kendisine bu isim verilmiştir. Ve kendisi buyurmuştur ki:
"Ben dinin doğruluğu ve kolaylığı için peygamber gönderildim." ... İnsanlara en büyük selâmeti ve rahatı
bahş eden Resül-i Ekrem'in (A.S.M.) getirdiği İlâhî hakikatlar, beşeriyeti Cemalullâh'a ulaştırır ve en büyük
rahata kavuşturur. (D.H.) |
|
|