Osmanlıca » Türkçe |
Yukarı |
ASİB-RESAN |
f. Zarar veren, musibete atan, belâya düşüren, felâkete sevkeden. |
|
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
ASİB |
Dolmuş bağırsak. * Katı nesne, şedid. * Şiddetli sıcak, çok sıcaklık. * Talihsizlik. |
|
ASİB |
Dağ, cebel. * Kuyruğun bittiği yere "asib-ü zeneb" derler. |
|
ÂSİB |
f. Musibet, belâ, âfet, felâket. * Çarpışma. |
|
ASİB-İ RÜZGAR |
Zamanın belâsı. |
|
FEYZ-RESAN |
f. Bolluk ve bereket getiren, feyiz bahşeden. |
|
MÜJDE-RESAN |
f. Müjdeleyen, müjde getiren, müjde veren. |
|
RESAN |
f. (Residen mastarından) "Yetişenler, ulaşanlar, getirenler" mânalarına gelerek birleşik kelimeler yapılır. |
|
RESAN |
Ulaştırı yağan yağmur. |
|
SAÂDET-RESAN |
f. Saâdete ulaştıran. Saâdet bulan. |
|
ŞEREF-RESAN |
Şeref ulaştıran, şeref eriştiren. |
|
VELEH-RESAN |
Hayret verici, hayret edilen, şaşkınlık veren. |
|
VELEH-RESAN-I UKUL |
Akılları hayrette bırakan. |
|
|
|