Osmanlıca » Türkçe |
Yukarı |
ASKER |
(C.: Asakir) Devlet ve memleketin muhafazası için ücretli veya ücretsiz olarak veya kur'a ile toplanarak hazır
bulundurulan ve resmi elbise giyen silahlı adamlar topluluğu. Er, leşker, nefer. |
|
|
ASKER |
f. Devredici, seyyar. |
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
AHZ-I ASKER |
Askere alma. * Askere alınma. |
|
ASKER-GÂH |
f. Asker kampı, askeriyeye ait kamp. |
|
MUALLEM ASKER |
Tâlim görmüş asker. |
|
|
|