inhabit |
{ın'hæbıt}
- {V} oturmak, ikamet etmek, yaşamak (içinde)
|
|
|
inhabit |
f. sakin olmak, ikamet etmek, içinde oturmak. inhabitable
s. içinde oturulur, oturmaya elverişli. |
|
inhabit |
f. -de oturmak. |
|
inhabit |
in.hab.it
înhäb'ît
Fiil
* içinde oturmak. |
|
inhabit |
sakin olmak, ikamet etmek, içinde oturmak. inhabit |
|
|