Osmanlıca » Türkçe |
Yukarı |
MÜREKKEB |
(Rükub. dan) Terkib edilmiş, bir kaç maddeden yapılmış. * Yazı yazmaya mahsus boya terkibi. * Karışmış,
muhtelit. * Bitecek yer, münbit. * Asıl, esas. |
|
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
CEHL-İ MÜREKKEB |
Bilmemekle beraber, bilmediğini de bilmemek. |
|
Fİ'L-İ MÜREKKEB |
Gr: Yardımcı bir fiille birleşerek tek kelime hükmüne geçen fiil. Birleşik fiil. (Vurabilmek, yazabilmek,
okuyabilmek gibi.) |
|
KIYAS-I MÜREKKEB |
Man: İkiden fazla mukaddemeden mürekkeb kıyas. |
|
LAFZ-I MÜREKKEB |
Man: Mürekkeb lafız. Cüzlerden biri, mânâsının cüzlerinden birine delâlet eden lafız. |
|
SADÂ-YI MÜREKKEB |
Sesin bir çok defalar tekrarı. |
|
SEBK-İ MÜREKKEB |
Edb: Hem kısa, hem uzun ifâde tarzı. |
|
|
|