Osmanlıca » Türkçe |
Yukarı |
GUŞE |
f. Köşe, kenar, bucak. |
|
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
CİĞER-GÛŞE |
f. Evlât, yavru. * Sevgili. Mâşuk. |
|
ÇAR-GUŞE |
f. Dört köşe. Dört taraf. Dört yön. |
|
GUŞE-BEND |
f. Köşebent. * Ciltli kitaplarda kapağın dört köşesine yapılan süsleme. |
|
GUŞE-GÎR |
f. Bir köşeye çekilen. |
|
GUŞE-İ DEHAN |
Ağzın iki tarafı. |
|
GUŞE-İ UZLET |
Tenha ve ıssız köşe. |
|
GUŞE-NİŞİN |
f. Köşeye çekilen, münzevi, insanlardan uzaklaşan. |
|
HEM-GUŞE |
f. Komşu. |
|
|
|